vrijdag 30 juni 2017

Kopenhagen van plein tot plein

Bij een bezoek aan Denemarken moet je wel proberen de grootste stad, de enige grote stad dus, te zien. Wij sloegen de paleizen maar over, want we hadden met Fredensborg en het oude slot van Helsingör wel genoeg gezien. De zeemeermin hoeft ook niet. Op het stadhuisplein vonden we een veel origineler iccon van de stad op een hoge smalle toren: een gouden dame, fietsend.
Is ze geen schoonheid: zo helemaal in nieuw bladgoud, stralend in art-nouveau stijl, uitkijkend over het grote plein bij het stadhuis, dat bijna helemaal door hekken was afgezet want er moet een parkeergarage komen en een metrostation: parkeergarages waren moeilijk te vinden en  waar wij de auto hebben gezet moesten we de sleutel afgeven: de hele dag zijn mannetjes bezig om die auto's om te zetten, zodat er twee of drie achter elkaar kunnen en er meer ruimte is.
We liepen van stadhuisplein via een voetgangers straat naar Kongens Nytorv en dan schijn je het echte centrum wel gezien te hebben. Overigens: ook dat andere plein werd helemaal verbouwd: parkeergarage eronder en vandaar moet de metro worden uitgebreid. Dynamische stad met veel open liggende stukken.
Het stadhuis is van rond 1900 en straalt vreugde en rijkdom uit. Er werd aan de lopende band getrouwd, maar een trouwzaal was open:


In de grote hal staan allerlei wandschilderingen. mozaïek. Bovenaan moet een soort gerechtshof in een dorp of stadje zijn. Middenin in een trouwzaal een vrolijke foto van een ontvoerde bruid. Een trouwlustig stel zat op het plein te wachten op hun tijd, de gasten en de ambtenaren. We hebben ze veel geluk in het leven toegewenst.

Tegen lunchtijd kwamen we langs een kerk waarin een korte dienst werd gehouden. Een kerktoren, maar verder ook een gevel als bij alle sjieke huizen. De kerken zien er allemaal mooi nieuw opgeknapt uit, ook was dit de oudste kerk van Kopenhagen. Wel was er overweldigend veel goud over deze boodschap van de engel Gabriel aan Maria uitgestrooid. Wat obverigens een verschil met Duitsland dat helemaal kapot gegooid was in WO II en Denemarken, dat alleen het gewone verval maar hoeft te bestrijden en verder de oude zaken mag beheren.

Geen opmerkingen: