maandag 31 augustus 2015

Frans en Els Daniels, de klaagmuur voorbij

Frans Daniels studeerde eind jaren 1960- theologie in Nijmegen. Hij was een van de eerste leken die een kandidaats theologie deden. Daarna nam hij de specialisatie missiologie. Daarvoor of erna heeft hij tropische landbouw gestudeerd in Deventer. Camps, die veelzijdige hoogleraar deed zowel missiegeschiedenis, dialoog tussen religies, maar ook ontwikkelingssamenwerking met een religieuze achtergrond. Na werk in Afrika kwam hij in het Nederlandse pastoraat terecht, uiteindelijk vooral 'gevangen' asielzoekers en andere gevangenen. Zijn vrouw Els werkte in de verpleging maar deed daarna ook een studie theologie en kwam in een zorginstelling als pastor. Na beider pensionering volgden zijn een Israel-reis, herfst 2015.
 Dit boek is uitgegeven bij Boekscout.nl, waar je een boek kunt uitgeven als je een minimum van een 20tal afnemers hebt. Dat is Frans en Els Daniels gelukt. In 166 bladzijden geven zij een keur aan impressies: zowel reflecties over hun eigen leven, toekomst vna kerk en religie in Nederland, naast impressies van hun reis. Boven op de tempelberg konden zij niet komen, vanwege onlusten die plaats vonden. Dikke pech dus, maar ze waren wel bij de klaagmuur enwaren erbij toen een bewaker stampei begon te maken omdat hij meende dat een van een groep Nederlandse Bners een foto had gemaakt.
In een week tijd kwamen allerlei kanten van het Joods-Palestijnse clonflict naar voren, moeilijke kanten van de Joden, de voelbaren en zichtbare onderdrukking van Palestijnen, maar ook fragmenten van het leven van Jezus.
Frans en Els hadden  hun katholieke achtergrond verruild voor (of moeten we hier zeggen: verrijkt met) een actief deelnamen aan de kleine Baptisten Gemeente Heemskerk (waarbij Frans ook nog zingt in een Byzantijns Kerkkoor!) en er komen machtige momenten waarop ze tot de conclusie komen dat Jezus inderdaad wilde dat de Tempel vervangen zou worden voor kleine huisgemeenten van zoekende mensen. Aan kritiek op hun oude katholieke kerk doen ze niet veel, want ze blijven onverbeterlijke optimisten die geloven in een Nieuwe Hemel, Nieuwe Aarde, waarin geen tempel meer is (zie Openbaring 1:22) maar God zelf het licht is. Een mooie ontmoeting met een oud studiegenoot!