zaterdag 31 juli 2010

Voorouders in Heeswijk-Dinther

Vrijdag 30 Juli hadden wij een dubbelprogramma in Brabant. Echt in de zandgronden, waar vroeger de keuterboertjes moesten ploeteren en waar nu de luxe boerderijen voor de stadse of halfstadse bewoners staan. We hebben een wandeling uit het rijke aanbod van de Bernheze wandelingen gemaakt. Zoveel weilanden die tot natuur zijn omgevormd. Heerlijk.
Maar eerst gingen we naar de beeldentuin, interart.nl, Gouverneursweg 6C in Heeswijk-Dinther. Het bleek een hobby te zijn van een echtpaar, rijk geworden in de ICT en daarna veslingerd aan unieke beelden. De tuin is net zo mooi als de beelden en voor ons was het zeker zo mooi als Scheveningen of Wageningen. Om door zo'n tuin heen te lopen moet je je zelf een thema stellen, om het allemaal een beetje te ordenen.
Vanwege de begrafenis van zus-nicht Alie vorige week, was mijn thema nu de vraag hoe je toch een grafmonument kunt krijgen, ook als je gecremeerd wilt worden. Dan kun je dus zoeken naar een voorouderbeeld, dat de kinderen in hun tuin moeten gaan zetten. Liefst dus een dubbel-stel, en dan wel tweemaal twee, zodat Floris/Inge en Stijn/Irene er in hun tuin kunnen zetten, ter negadeachtenis aan hun ouders. Eerst toch even nog de beelden van de levenden. Paule ging tussen de beelden staan en er was ergens een spiegel, waar ik eerst een doorgang dacht. Zodoende dus ons beider afbeelding hier nog even.


Maar dan mijn voorkeur voor onze voorouderbeelden. Een leuk thema is de ziel die als een vogel wegvliegt, eventueel nog een enkele keer terugkeert. Zo dus onze ziel nog maar eens afgebeeld. Erg mooi in de tuin, niet te groot, betaalbaar (zo'n 3000 euro) en je geeft er gewoon zelf je betekenis aan.



Wel, ga zelf maar eens kijken. Mooie tuin, echt prachtig. Kerkhoven zijn mooi, maar dit slaat dat zeker. Een zo kun je bij je eigen kinderen of kleinkinderen nog wel voor de dag komen en even overleven. En die voorouderbeelden bij de Indonesiërs overleefden het toch ook niet veel langer. Mooi Idee vonden wij ook die schitterende toelen. Daar zat dan je vader of moeder op, of allebei: ze staan er in allerlei maten en echt schitterend om te zien. Maar erop zitten, dat laat je dus maar over aan je voorouders!